Μεγάλη νίκη του ΚΕ.Π.ΚΑ. ΟΧΙ της Ε.Ε. στη συγχώνευση Olympic-Air και Aegean

Το Φεβρουάριο του 2010, ανακοινώθηκε η «συνεργασία»της Olympic Air, με την Aegean.

 Το ΚΕ.Π.ΚΑ., με δελτίο τύπου, εξέφρασε τον προβληματισμό και την ανησυχία του, για την «συνεργασία» των δύο σχεδόν μοναδικών αερομεταφορέων της χώρας μας.

Θέσαμε, κατ’ αρχάς, το ερώτημα τι σημαίνει ή τι κρύβεται, πίσω από τη λέξη συνεργασία. Κοινές πτήσεις, για να μην πετούν τα αεροπλάνα, με άδειες θέσεις; Συμφωνίες, για ίδιες, ή παρόμοιες τιμές εισιτηρίων; Συγχώνευση των δύο εταιριών; Η πικρή μας εμπειρία, λίγους μήνες νωρίτερα, όταν, στη γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη, είχε μείνει μόνο μια αεροπορική εταιρεία, ήταν ότι δεν έβρισκες εισιτήριο κάτω από 200-220 ευρώ. Μέσα σε μια νύχτα, θα μπορούσαμε να πούμε, η τιμή των εισιτηρίων «πέταξε», μέχρι και 50 ευρώ, επάνω. Με την ενεργοποίηση της δεύτερης εταιρείας, στο ίδιο δρομολόγιο, υπήρχαν διαθέσιμα εισιτήρια και με 173 ευρώ.

Το ΚΕ.Π.ΚΑ. ήταν κάθετα αντίθετο, στην δημιουργία ενός μονοπωλίου και μάλιστα ιδιωτικού, στη χώρα μας.

Ζητήσαμε από την Κυβέρνηση και την Επιτροπή Ανταγωνισμού:

• Να εξετάσουν, με πολύ μεγάλη προσοχή, την ονομαζόμενη «συνεργασία»των δύο εταιριών, πριν δώσουν οποιαδήποτε έγκρισή τους.
• Σε περίπτωση, που αλήθευαν τα όσα ισχυρίζονταν οι δύο εταιρίες περί ζημιών (τα οποία, όμως, ήταν απλά σενάρια και προβλέψεις, για το 2010) και ενέκριναν την συνεργασία, έπρεπε να υπάρξει σοβαρή και διαρκής εποπτεία της αγοράς των αερομεταφορών, διασφάλιση της καθολικής υπηρεσίας, για τις άγονες γραμμές, χωρίς βλαπτικές συνέπειες, για την εθνική οικονομία, τους φορολογούμενους και τους καταναλωτές και σύνδεση του πραγματικού κόστους της μεταφοράς, με την τιμή του εισιτηρίου. Σε περίπτωση αδικαιολόγητων ανατιμήσεων, ζητήσαμε να επιβληθεί πλαφόν, στις τιμές, εφόσον, στον τομέα αυτόν της αγοράς, δε θα λειτουργούσε, πλέον, ο υγιής ανταγωνισμός.

Οι καταναλωτές, με αφορμή και άλλοθι την οικονομική κρίση, καλούμασταν να πληρώσουμε τις ζημιές της οικονομικής κρίσης, για την οποία, κάθε άλλο, παρά φταίξαμε. Με αυτή τη «συνεργασία» θα καλούμασταν να πληρώσουμε και επιχειρηματικές αποφάσεις και ζημίες. Το σύστημα, τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται και οι ζημίες κοινωνικοποιούνται, που ισχύει, εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα, έπρεπε να σταματήσει, αμέσως. Δεν είμαστε διατεθειμένοι οι καταναλωτές να πληρώνουμε, εσαεί.

Στις 25 Ιουνίου 2010, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, ζήτησε από το ΚΕ.Π.ΚΑ. Θεσσαλονίκης, τις απόψεις του, για το θέμα αυτό. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο έγγραφό της, αναφερόταν, ξεκάθαρα, σε συγχώνευση των δύο εταιριών. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό ελέγχου συγχωνεύσεων, είναι υποχρεωτική η κοινοποίηση οποιασδήποτε προτεινόμενης συγκεντρώσεως, στην Επιτροπή των Κοινοτήτων. Η πολιτική ελέγχου των συγκεντρώσεων, μεταξύ επιχειρήσεων, αποσκοπεί, στην πρόληψη σημαντικής παρεμπόδισης αποτελεσματικού ανταγωνισμού, ιδιαίτερα, ως αποτέλεσμα δημιουργίας ή ενδυνάμωσης μιας δεσπόζουσας θέσης, στην αγορά, με στόχο τη διατήρηση και ανάπτυξη ενός ανταγωνιστικού περιβάλλοντος και την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των χρηστών και κυρίως των καταναλωτών.

Το ΚΕ.Π.ΚΑ. Θεσνίκης απέστειλε τις παρακάτω, απόψεις στην Επιτροπή:

1. «Οι δύο εταιρίες είναι οι βασικές εταιρίες, στην Ελλάδα, ειδικά στις εσωτερικές αερογραμμές. Λειτουργούν και κάποιες άλλες μικρές εταιρίες, αλλά είναι, κυρίως, εταιρίες μεταφοράς φορτίων, ή ενοικίασης αεροπλάνων ή πτήσεων «τσάρτερ». Στην καλύτερη περίπτωση, καλύπτουν ελάχιστες διαδρομές. Η Ελλάδα έχει πολλά αποκλεισμένα νησιά, τα οποία, ιδιαίτερα, το χειμώνα, λόγω των ισχυρών ανέμων, συνδέονται, με την ηπειρωτική χώρα, με αεροπορικές πτήσεις. Έτσι, η υποχρέωση της παροχής καθολικής υπηρεσίας, σε τέτοιες καιρικές συνθήκες, επεκτείνεται πέραν των άγονων γραμμών.
2. Η σχεδιαζόμενη συγχώνευση θα έχει αρνητικές επιπτώσεις, στον ανταγωνισμό, στην Ελλάδα, σε όλα τα δρομολόγια. Η πρόταση της Επιτροπής, για διαχωρισμό των δρομολογίων, σε περισσότερο και λιγότερο «ευαίσθητα», μας βρίσκει αντίθετους. Οι αρνητικές επιπτώσεις θα είναι βέβαια, βαρύτερες, στα «ευαίσθητα» δρομολόγια (άγονες γραμμές). Αλλά, σε όλα τα δρομολόγια θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, στις τιμές, στη συχνότητα, στην ποιότητα εξυπηρέτησης και στην αναθεώρηση στην υποχρέωση παροχής καθολικής υπηρεσίας.
3.  Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να διαπραγματευτούν, μόνο με μια εταιρία, για το κόστος, που θα πρέπει να πληρώνει το δημόσιο, για την παροχή της καθολικής υπηρεσίας. Αυτό θα έχει πιθανό αποτέλεσμα το κόστος αυτό να είναι υψηλό. Τα χρήματα αυτά θα προέρχονται, από τους φορολογούμενους πολίτες, οι οποίοι θα πληρώνουν το έλλειμμα ανταγωνισμού.
4. Το 2009, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, για την πώληση των Ολυμπιακών Αερογραμμών, στον Όμιλο Μαρφίν, από το δημόσιο, στη διαδρομή Αθήνα Θεσσαλονίκη, λειτουργούσε μόνο ένας αερομεταφορέας. Τα εισιτήρια κόστιζαν 200 έως 220 ευρώ. Μέσα σε μια μέρα, είχαν αυξηθεί, κατά 50 ευρώ Όταν ολοκληρώθηκε η αύξηση και άρχισε να λειτουργεί η Ολυμπιακή Αεροπορία, οι καταναλωτές έβρισκαν εισιτήρια και με 173 ευρώ.
5. Πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να επιτραπεί η συγχώνευση. Οι εταιρίες μπορούν να συνεργάζονται, πραγματοποιώντας κοινές πτήσεις, μπορούν να συμβληθούν και να συνεργαστούν και με άλλες αεροπορικές εταιρίες, αλλά η έκδοση εισιτηρίων πρέπει να γίνεται, χωριστά και να υπάρχει, μεταξύ τους, ανταγωνισμός, στις προσφορές, για ανάληψη της ευθύνης της καθολικής παροχής της υπηρεσίας. Οι καταναλωτές πρέπει να, έχουν επιλογές. Επισυνάψαμε το δελτίο, που είχαμε εκδώσει το Φεβρουάριο του 2010. 
   

Η Ε.Ε. «πάγωσε», αρχικά, τη συγχώνευση, ζητώντας κάποια μέτρα, από τις εταιρείες, για να διασφαλιστεί ο υγιής ανταγωνισμός. Οι εταιρείες πρότειναν να αφήσουν κάποιες πτήσεις ελεύθερες, ώστε να τις αναλάβουν άλλες εταιρείες, που θα ενδιαφέρονταν. Αυτή η λύση δεν κάλυπτε τους προβληματισμούς μας και το καταστήσαμε, σαφές, στην Ε.Ε. Η αλληλογραφία συνεχίστηκε, επί μήνες, με το ΚΕ.Π.ΚΑ., σταθερά, να απορρίπτει την πρόταση της συγχώνευσης.  

Τελικά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την πρόταση των δύο εταιριών, για συγχώνευση, γιατί θα οδηγούσε, σε μονοπώλιο, που θα έβλαπτε τους καταναλωτές.